Çok sevdik biz bu oyunu... Ne kadar cümle, o kadar karmaşa... Anlayamama oyunu bu... Haydi, ben yine seni özleyeyim... Sen anlama... Saman alevi gibi bu tarafta her şey... Dünya diğer tarafımızda dönüyor bizim... Dışındayız çemberin... Cliff BURTON ölünce yumuşamış Metallica, Kurt COBAİN ölünce dağılan Nirvana, üçüncü dünya halklarıyla şarkı söyleyen Amerikalı Enigma... Hepsi bu oyunun eseri aslında... Anlaşılmak değil mi herkesin derdi, briketlerle örülmüş duvarların ardında... Her bulduğu yere edebiyat sıçan adam, kavga eden sevgililer, bakireliğini kaybetmiş, ağlayan kısa boylu hatun, evden kaçmış terrier... Gösterip elletmeyen dişi, eşcinseller, lezbiyenler, 'ucuz olduğu için değil, alıştığım için Maltepe içiyorum' diyen memur baba, sen ve ben... Yer altının ceremesini çeken cesetler... Onları korku aracı yapan yönetmenler... Cırıldayan şıllık... Anlamadın mı mahçup mayıs böceğim? Anlayamama oyunu bu zaten, ağlama... Derdini anlatamadığın kadar varsın bu oyunda... Senin kazanmanı istiyorum bu oyunu... Haydi, ben seni özleyeyim... Sen anlama...