light house Ankara

Karşılıklı tartışma ve bunların belgelenmesi durumu ve bundan bir fayda, ilerleme ummak bence temelden yukarıya dikey olarak nasıl bakıldığı ile alakalıdır. Boşaltılmış bir kafa ile önüne bakabilmek ile dolu ve kodlanmış bir kafa ile bakabilmek arasında fark var. Gerçi ister istemez her insen kendi öznel durumu içinden doluluğa bakacak ve arasından ihtiyaç duyduğunu seçecektir. Burada bir sorun yok, ama bu seçim durumunu tonu arttırılmış metinler ile abartmak işin samimiyetsiz kısmı gibi görünmekte… Yani her ne kadar tartışmalar içinden çıkarılacak bir gerçeklik aranma yoluna gidilse de alt metin olarak tamamlanmış ve yazılmış bir proje var önümüzde. Sınırları başka yerde belirlenmiş bir bakış açısı izlenimi veriyor bana.

Kamunun içine girmek ve burada lafını söyleyerek “komu oyu” yaratma düşüncesinini zorlukları var. Öncelikle kamuya verilecek bilgilerin birçok filitre içinden geçerek ortaya çıktığını unutmamak gerekiyor. Böylece saflığını ve bağlamını kaybeden bilgi ister istemez ideolojik olarka kullanıma son derece açık bir çıplaklıkta kalıyor. Aslında, günümüz sanat işlerinden “kamusal projeler” açısından bahsedecek olursak, kamuya ait ve onlara dair bilgiye yönelmekten çok kendi içine kapanarak, bağlamsız kalma durumu içinde, sadece kendilerin gönderme yapmak noktasında tıkanıyorlar ve daha ileriye gidemiyorlar. Belli bir sınıf için üretilen belli (reklam kodları gibi) biçimlere yönelmek gibi bir eğilim ortaya çıkıyor. Kendine refere etmek diğer taraftan varlığının reddedilemez iktidarını kurmak açısından da düşünülebilir. Biçime kaymanın ve içeriğin de onun içine dağıtmanın sorunu tam burada ortaya çıkıyor. Biçimin kendisi bir problem olarak kalarak filitrelerin içinden geçtikçe içerik bağlamlarının ne olduğu sorusu erimeye başlıyor, filtreye takılıyor.

Sorunun çözümü bireysel yaratım sürecini, tekil sanatsal üretim biçimin mümkün olduğu kadar silebilmekte gizli gibi görünüyor. Anonim hikayelerin ve türkülerin, şiirlerin, mitolojinin toplumların hayatı için ne olduğu burada düşünlmelidir. Böyle bir anonimlik padişahın verdiği fermandan daha kalıcıdır ve zaman içinde geçirebildiği değişiklikleri, adepte edilebilirlik durumunu, kolayca yapısının bozulup belli ihtiyaçlar doğrultusunda tekrar aynı kolaylıkta toparlanabilirliğini düşündüğümüzde son derece yaşama dair olduğunu anlayabiliriz. Yaratıcısı belirsiz, daha düzgün bir tanımla “gizli”, nesneler ve kavramlar üzerinde insanların tahayül gücü inanılmaz zenginlikler gösterebilir. Erenin oluşuna dair bütün mitlere bakınız, tanrının tanımlarını ve adlarını düşününüz. Dinlerin (yazılı metinlerin) geçirdiği değişiklikler örneğin. Ozanlar imza atmanın değersiz olduğu zamanlarda dertlerini ve sözlerini tellere vurarak veya “kamu”nun önünde bağırarak, konuşarak ifade ediyorlardı, antik yunanda “özel” ve “kamu” olarak ayrılmış alanlar vardı, tabii ki bugün kullandığımız anlamda değil. Ancak filozof olarak tanıdığımız insanlar b ualanlarda eleştirilerini dile getiriyorlardı.

Altına imza atılmamış bilgi ve bağlam başta konuştuğumuz filtrelerden geçme durumundan sıyrılabilmektedir. Çünkü bir dolaylılık ilişkileri olan bu süzgeçler, modern toplumların (postmodern akrabalarının da.. farketmez) bir sistem olarak ortaya koyduğu parçalanmışlık, bölünmüşlük durumlarının bağlantılarıdır, birbirlerine değdiği yerlerdir. Parçalar arasındaki geçirgenlik (ki dikkat “parça” olarak kullanıyorum, “bütün” olarak değil) tıpkı renk teyflarının belli yüzeylerde emilip (filtre edilip) içinden birinin yansıtılması, geçirilmesi gibi bir emme, basma işlemi gibi çalışır. Renkler tek başlarına evrende dolaşmazlar, bu tayfın parçalarıdır, ona dair özün bileşenleridir. Tek başlarına “mavi” rengi ele almak ve onun üzerine çalışmak anlamsızdır. O zaman bütünü kaçırmış oluruz. İşte bu filtrelerden geçmiş bilgileri de tek başına ele almaktan kaçınmak gerekmektedir. Aynı mantıktan yola çıkarak dolaysızlığı sağlıyabilmek bütünü görebilmek adına çok önemlidir demektir. Bireysel yaratım süzgecinden kurtulacak bağlam “direkt” olacaktır.

Şimdi “kamu”ile olan ilişkilerimizi bu dolaylılık yolu üzerinden mi yoksa direkt ama kendimizi yapılacak iş içinde eriterek mi yapacağız, buna razı olabilecekmiyiz, sorusu önümüzde durmaktadır. Bir yol bizi “kamu” yolunda kendi hikayelerimize götürecek ve kendimizi iyi hissetirecek. Diğeri ise kaybolmayı ve “hiç” olmayı gerektiriyor, böylece kimse onun siz olduğunu bilmeyecek. “Birisinden etkilenmiştim ama kim olduğunu bilmiyorum, zaten önemli de değil, çünkü ben ortadaki işle bir oldum”, “onla ilişkiye geçtim, aklımda birkaç soru oluşturdu…”. Asında gerçekten kim olduğumuzun o kadar da önemli olmadığını kabul ederek öncelikle bireysel yücelikten kurtulmak, içindeki “deha”ya alçakgönüllülükle “sen yoksun” diyebilmek gerekmekte. Büyük ve önemli olunduğu sürece filtrelere takılacak kocaman bir atom olarak kalınacaktır. Ancak küçük ve değersiz olmak; işte o zaman egodan kurtulacak ve “kamu”yu eğitmek, “kamu oyu yaratmak” gibi erdmeli işlerin dizginsiz çekiciliğinin sadece kendin için yapıldığını anlayabilirsin… “kamu” yok aslında sen varsın.. Erdemler, onur, şani şöhret hep insanın kendisi için yani “özel” alan için. Bireyin kendi “özel”i. “Kamu” ile ilgili bağlamları buranın içindne çıkarmak imkansız. Birbirinin zıttı çünkü bunlar.

Ankaradaki arkadaşlara duyrulur, light house Ankara ya katılan sanatçıların buluşup söyleştikleri nokta. Çamurdan seramik atölyesi.
Adres. Büklüm sok. 44/1 Kavaklıdere.

söyleşiler yapıyorlar, slayt gösteriyorlar bilginize.

Dört ülkeden gelen 32 filozof sanatçı, Başkent'te genç ve bağımsız bir sanat platformu oluşturmak için "Light House Ankara" projesini başlattı.

Türkiye, Almanya, Fransa ve Polonya'dan farklı alanlardan 32 genç sanatçı "Light House Ankara" projesi için Türkiye'ye geldi. 5 Ekim'e kadar Türkiye'de kalacak olan sanatçılar, Tuğba İlker ve Funda Özkan isimli seramik sanatçılarının çalıştığı 'Atölye Çamurdan' seramik atölyesini farklı bir atölye ortamına dönüştürecekler.

NEDEN SU AKMIYOR?

Projenin amaçlarından biri, Türkiye'nin toplumsal-politik yapısındaki dönüşümün anlaşılmasını sağlamak. Filozof sanatçılar bu amaçla, 5 Ekim'e kadar Büklüm Sokak. 44/1 Kavaklıdere adresinde seminer düzenleyecek. Platform, çelişkileri örneğin çeşmeler ve yapay şelalelerle dolu bir Ankara'nın neden su sorunu yaşadığını da tartışacak. Çalışmaların sonuçları şehrin çeşitli yerlerinde, 5-20 Ekim tarihleri arasında ise Ankara Merkez Tren Gar'ında görülebilecek. Projenin ikinci önemli amacı Ankaralıların katılımı. Üçüncü hedef ise Ankara'da genç ve bağımsız bir sanat platformu oluşturmak. 'Light House Ankara' Avrupa Kültür Komisyonu'na bağlı 'Hareket Halindeki Gençlik' programı. Avrupa Kültür Vakfı, Allianz Kültür Vakfı, Goethe Enstitüsü Ankara, Weimar Sehri, Polonya Enstitüsü Leipzig, TCDD ve bir takım tüzel kişiliklerce destekleniyor. Yerel düzeydeki desteği ise, Hacettepe Üniversitesi, Çankaya Belediyesi, Kavaklıdere Sivil Toplum Kurulusu ve Polonya Konsolosluğu verdi.

İmge YÜCETÜRK/ANKARA

tesekkurler

ligh house Ankara, avrupanın genç sanatçıları limana uğradılar.

çok keyifli bir geceydi, teşekkürler arkadaşlar.

Emeği geçen herkesi kutluyorum, malesef basın çok az yer verdi. Misafirperverliğine ayrıca Teşekkürler Liman,

fotoğraflar için emre adıgüzel e teşekkür ederiz.

ipin demiş ki:

tesekkurler

yine bekleriz see you ipin

arkadaşlar limana hoşgeldiniz, yüreğinize sağlık paylaşımlarınız için çok keyifli bir çalışma yapmışsınız harun abi limansın işte daha başka ne denir bu fotolardan sonra.....

devam edecek

konuşulan dil aynı idi, heyecan aynı. hiçbirinin siyasetçilerin dünya üzerindeki oyunları ile igilendiği yoktu. Hayat ile dibine kadar dalga geçerken popüler kültürü tiye alıp durdular. kimsecikler kendini ön plana çıkarmaya çalışmadı. Kendileri gibi düşünen akranlarıyla binlerce km uzklıkta buluştular. Araya ülke sınırları koyanlar galiba birşeye dur diyemiyordu. Kesişmeleri kimse engelleyemiyor tek yürek atan insanlarda, engelleyemezler de çünkü aynı cins kuşlar birlikte uçarlar. Daha önce de belirtmiştim nerede gençler diyenlere şimdi tekrar sesleniyorum. İşte gençler burada. Kendi imkanlarının sınırlarını zorlayarak buluşuyorlar. siz isteseniz de istemeseniz de, Buluşacaklar......

daha fazlasını ve sanatçılar hakkında bilgiyi buradan bulabilirsiniz

http://www.strassenbahndepot.info/lighthouse/index.php

"light house Ankara" katılan sanatçılar



Deniz Acikalin
Özgür Atlagan
Burak Bedenlier
Bengisu Beyrak
Ozan Bilginer
Ilker Çelen
Wojciech Doroszuk
Doruk
Kutlu Gürelli
Alexis Hubig
Lukasz Jastrubczak
Basak Kalaycioglu
Wojciech Kosma :: website
Cigdem Mentesoglu
Duygu Nas
Germain Prevost
Thomas Richard
Mathilde Rousseau
Ezgi Saritas
Ozlem Sariyildiz
Andrea Schönherr
Anne Schwing
Javiera Tejerina
Zorka Wollny
Canan Yilmaz

Hoşgeldiniz, tüm light house Ankara etkinliğine katılan herkes...Hoşgeldiniz.

walla iyi takılmış millet

light house Ankara, 5 ekim 2007 de Ankara Gar da sergi açılışı var saat 19 00 diye biliyorum. bilginize

hoş geldiniz sefalar getirdiniz, limandan izliyorummmm....

lihgt house Ankara - sponsorlar