Klasikler neden okunmalı?1) Klasikler, haklarında her zaman “yeniden
okuyorum…” denildiğini duyduğumuz, ama hiçbir zaman “ şu sıra okuyorum…”denilmeyen
kitaplardır.
2) Onları okuyan ve seven için zenginlik
oluşturan kitaplara klasik denir; ancak bu zenginlik, klasiklerden zevk
alabilmek için onları en uygun koşullarda ilk kez okuma mutluluğunu saklı
tutanlar açısından daha az değildir.
3) Klasikler, hem kendileri unutulmaz
olarak kabul ettiren, hem de kişisel ya da kolektif bilinçaltınca özümsenip,
hafızsının kıvrımlarına gizlenerek çok özel bir etki yapan kitaplardır. İşte bu
yüzden olgun yaşta, gençliğimizde okuduğumuz en önemli kitapları yeniden
keşfetmek için zaman ayırmalıyız.
4) Bir klasiğin yeniden okunması, ilk
okuma gibi bir keşiftir.
5) Bir klasiğin ilk okunuşu aslında
yeniden bir okumadır.
6) Bir klasik söylediği şeyi hep
söyletecektir.
7) Klasikler bize ulaştıklarında, üzerlerinde
bizden önceki okumaların izlerin taşıyan ve arkalarından, içinden geçtikleri
kültürü ya da kültürleri(ya da yalnızca dile ve geleneklere)bıraktıkları izleri
sürükleyen kitaplardır.
Klasikler, aralıksız olarak bir eleştirel söylemler bulutu yaratan ve
sürekli bu buluttan kurtulan yapıtlardır.
9) Klasikler okunduklarında bir
yerlerden bildiğimizi sandığımız şeyleri yepyeni, beklenmedik, şaşırtıcı kılan
kitaplardır.
10) Eski tılsımlar gibi ,evrenle
eşanlamlı tutulan kitaplara klasik denir.
11) Klasiğimiz bize kayıtsız kalamaz ve
bizim onun aracılığıyla, tabi aynı zamanda ona karşı çıkarak,kendimizi
tanımlamamızı sağlar
12) Klasikler,diğer klasiklerden önce
gelen kitaplardır;ama önce diğerlerini okumaya başlayan, sonra da söz konusu
klasiği okuyan biri, onu hemen
soyağacındaki yerine koyabilir diyebiliriz.
13) Klasikler, güncelliği fonda bir
uğultu düzeyine indirgemek eğiliminde olan ancak bu uğultuyu tamamen ortadan
kaldırmak iddiasını taşımayan kitaplardır
14) Klasikler, en uzak güncelliğin bile
egemen durumda olduğu yerde bir fon uğultusu gibi inatla sürüp giden
kitaplardır.
“….artık hepimizin ideal klasiklerimizden
oluşan kendi kitaplığımızı kurmaktan başka çaremiz yok. Bu kitaplığın yarısı
okuduğumuz ve bizim için önemli olan, diğer yarısı da okumayı düşündüğümüz ve bizim için önemli
olacağını sandığımız kitaplardan oluşmalı diyorum. Bir raf da beklenmedik
keşifler ve sürprizler için boş bırakılmalı…”
Enis
Batur- Modernizmin Serüveni-s.15,16,17,18,19
Yazı-Italo
Calvino