Nevzat Kırkpınar

Bitmeyen Şiirler' in ozanı Nevzat Kırkpınar, Maraş doğumlu - dur../../ Ozan, ikinci dönem şiirlerinde; insan, doğa ve toplum üçgeninde insanın yerini arıyor. Anadolu ve metropol insanı için çağdaş ve insanca bir yaşamın özlemidir şiirinin içeriği. /.../ Şiirleri, Küçücük, Sesimiz, Dönemeç, Somut, Toplumcu Kocatepe, Halkçı Edebiyat, Yapıt, Bakaç, Yaba, oluşum vb. edebiyat Dergilerinde yayınlanmıştır./..../ (Özet Kaynak: Yaba Yayınları - 1981) 1-BİTMEYEN ŞİİRLER - YABA EDEBİYAT YAYINLARI -1981

Adliye notları (kolluk kuvvetleriyle müdde-i umumi, aldığı emirle egemen ideolojiden bir hususuna elbastı halkının ve cürm-ü meşrut eyledi tam vaktinde) yar gözümü açtığımda hiç uyumamış gibi koynunda kimseler yok tu yanımda bir ranza dört duvar kuşgözü pencere iki parmaklık saymaz san bunları ben vardım karakolun çıkmazında on numarada oturan polis cemal kapıcı irfan bakkal sefer bizim gazetenin çömezi korkmaz dört-bir-yana koştular dört-bir-yana haber saldılar dört-bir-yandan haber geldi dördü de bir anda birbirlerine baktılar - demedim mi yar demedim mi dönektir dünya demedim mi döndüler içinde döndüler için yar yine yar bizim için- (evrak-ı metrukesi bulunup failin, davanın sıhhati selameti icabı bir fezlekeye bağlanıp sevkedildi, polis korumasında ağırcezaya) kafalar kesildi birer birer kafalarında ördüler tüneli tünel barsaklarında gezdirdiler beni tekmili birden köprüleri tünel sırat değil di tünel sırat anladım başlıyordu çocukluğumdaki fırat hançer ışıldamasıdır hayat taş tuvallerin yüzünü yalayarak ya ölümdür ya da yaşamaktır gönlümü kaçak vurmasında ışıklara birkez daha bakarak - demedim mi yar demedim mi sen ben yok biz demedim mi bize gelmez 'ben' lik 'sen' lik olmaz demedim mi ben dediler benciler sağda solda zincirler kıran gönlü yüceler o da biz de var demedim mi- (müdde-i umumi ile kolluk kuvvetleri, delil bulmak içün soruşturmalara, güne gün katarak çalıştı. kimsesi ve durumu olmadığından failin, olmadı davavekili tutukluğunun altıncı ayında ve beşinci mahkemesinde, karar verdi hakim; müebbet hapsine) serin bir rüzgar esti efil efil bertiz ovasından bir güvercin kondu omuzuma kekik kokuyordu nefesi kuş cıvıltısı kuzu melemesi ve annem' in sesi - ey oğul başını göğsüme koy emzireyim seni dağlarda kar ol ovalara sel sen sen ol oğul bendine sahip ol yüzünü hiç görmediğim görmemin de hiç mümkün olmadığı yanımdaki hücrenin bir güvercin başı sığabilecek kadar ve bir güvercin başı süzülebilecek kadar geniş penceresinden hücremin alamıyacağı kadar kocaman ciğerleriyle söylediği türküyü dinliyorum - demedim mi yar demedim mi erenler gündüz sen gece dünyada çok var gönlü yüce kapını aç girsin hece deryalar içine dolsun demedim mi cümle kapılar açılır bir gün gelir pir-i sultan abdal gelir yunus mevlana döner sen dönersin o gün kapısında dur demedim mi temmuz/80

Nevzat Kırkpınar

Butto kadına kadınlığını küle batırmış gül yüreğimden kalkan kuş vurdular mı seni tetikçilerin silahında göz yoktur arpacık kadar görürler hayatı onların kurşunuyla ölmez kuşlar düştüğü yerde el değiştirir bayrakları güvercinler havalandı ben gördüm akderili afrika gördü kum gözlü kadınlar gördü ortadoğuda amerika ödlek bir kıtadır asyada 28.12.2007

Nevzat Kırkpınar

Çarşıda hergün cinayeti çekici örse vuramamak gibi bilenmemiş bıçak gibi beni vurdular ben öldüm beni vuranlar iki kişiydi biri çarşıdaydı hergün biri çarşıya hiç gelmemişti (01/72)

Nevzat Kırkpınar

daha fazlası için:

http://www.antoloji.com/siir/sair/sair.asp?sair=57008&goster=hayat

Harun Antakyalı bu kadar anlatılabilirdi kalemine, beynine sağlık Nevzat Kırkpınar

ben Hatay da yaşıyorum... Antakyalı böyle anlatılırdı... iyi ki varsın harun abiiii... teşekkürler Nevzat kırkpınar... diğer şiirlerinizi de zevkle okudum.. harikasınız