Sallanırken gölgemde
Rüyalarımda seni düşünmek
Sigara içerken dumanında
Gökkuşağında seni görmek
Karanlık ruhumda seni ararken
Yıldızları bulmak
Teninin sıcaklığını ararken
Güneşi hissetmek bir bahar esintisinde
Hiç bir şey yardımcı olmuyor
Ne gökteki yıldızlar
Ne fırtınalı bir günün ardında çıkan gözlerinin mavisi
Ne rüzgarın fısıltıları
Tenimi okşamaları
Hiç bir şey yardımcı olamıyor, olmuyor…
Geçip giden zaman bana kurulmuş bir tuzak
Karanlık en iyi dostum
Çakan şimşekler nefretim
Yağmur damlacıkları gözyaşlarım
Bir kayboluş hikâyesini yaşıyorum.
Yolumu bulamıyorum
Aşk’ını kusmak
Bedenimden atmak istiyorum.
Ama yapamıyorum…
Lanetlenmiş bir tiyatro salonunda ki iki karakterdik biz...
Gösteri sona erdi.
Perde bir daha açılmamak üzere kapandı…
Seyirciler nereye mi gitti?
Seyirciler hiç olmadı ki…
Onlar senin yarattığın, oynadığın oyun gibi yalandı…
Hoşçakal…
Anasayfa 
Ptsi Mart 31, 2008 9:16 pm
