Aşkın Gerçekleri

Tam göğüsünün ortasında bir yerin acıyacak
Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksin…
Sokağa fırlayacaksın…
Sokaklar da dar gelecek…
Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi…
Ne deniz mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü…
Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyeceksin,
Bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin…
Birileri sana bir şeyler anlatacak hiç durmadan…
‘önemli olan sağlık’
‘yaşamak güzel’
‘boş ver her şey unutulur’
Sen hiç birini duymayacaksın
Gözyaşlarından etrafı göremez hale geleceksin…
Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edeceksin,
Az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin…
Hep ondan bahsetmek isteyeceksin…
‘ölüme çare bulundu’ yada ‘yarın kıyamet kopacakmış’ deseler
Başını kaldırıp ‘ne dedin?’diye sormayacaksın…
Yalnız kalmak isteyeceksin…
Hem de kalabalıkların arasında kaybolmak…
İkisi de yetmeyecek...
Geçmişi düşüneceksin…
Neredeyse dakika dakika…
Ama kötüleri atlayarak…
Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin…
Gittiğin yerlere gitmek…
Bu sana hiç iyi gelmeyecek ama bile bile yapacaksın…
Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese…
Kaçacaksın…
Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak direneceksin…
Hayatın geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin…
Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin…
Herkes’i ona benzetip…
Hiç kimseyi onun yerine koyamayacaksın...
Hiçbir şey oyalamayacak seni…
İlaçlara sığınacaksın…
Birkaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan…
Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren…
Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek…
Boğazında düğümlenecek, dinleyemeyeceksin…
Uyumak zor, uyanmak kolay olacak…
Sabahı iple çekeceksin…
Bazen de ‘hiç güneş doğmasa’ diyeceksin…
Ne geceler rahatlatacak seni, ne gündüzler…
Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin…
Belki çivi çiviyi söker diye,
Can hevesiyle,önüne çıkana sarılmak isteyeceksin…
Nafile…
Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek…
Rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin…
Her sıçrayarak uyandığında onun adını söylediğini fark edeceksin…
Telefonun çalmasını bekleyeceksin…
Aramayacağını bile bile…
Her çaldığında yüreğin ağzına gelecek…
Ağlamaklı konuşacaksın…
Yüreğin burkulacak…
Canın yanacak…
Bir daha sevememeye yemin edeceksin…
Hayatta dair bir şey yapmak içinden geçmeyecek…
Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın…
Defalarca yaşadığın günlerin kıymetini bilmediğin için,
Nefret edeceksin kendininden…
Yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin…
Onunla hiçbir anının olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek…
Ama bir umut…
Onunla bir gün, bir yerde karşılaşma umudu…
Bu umut seni gitmekten alıkoyacak…
Gel gitler içinde yaşayacaksın…
Buna yaşamak denilirse…
Razı mısın tüm bunlara?
Hazır mısın sonunda ölüp ölüp direnmeye…?
O halde aşık olabilirsin…!!!