Şiir ne güzel bir sanat. Her ruh haline göre her okuduğunuzda farklı hissetmenizi sağlıyor. Hele kısa şiirlere bayılıyorum. (tembelliğimden olsa gerek uzun uzun şiirleri sevmiyorum çabucak hedefine ulaşmalı bence bir şiir.)
Yukarıdaki şiiri okuduğumda nedense önce acıma hissi uyandırdı bende fakat ikinci kez okuyuşumda daha kavramsal baktım ve şairin küçüldükçe büyüdüğünü fark ettim satırlarında.
Bir şeyin küçük yada büyük olabilmesi bir eşitinin ölçüleri ile ilgilidir. Misal iki elmadan birisi küçük olabilir ki ona küçük elma denir. Kıyas iki farlı şey içinse elma ve dozer gibi sadece elma küçük denir. Buda ölçülebilir bir gerçekliktir.
Bir insanın küçülmesi için kıyas olacak şeylere ihtiyaç vardır. İnsanın büyümesi küçüklüğünden doğal olarak başlar. AKlını kullanabilecek yaşa geldiğinde iki farklı yönde büyüme devam eder. Fiziksel olarak büyürken, gelişen bilgi beceri ve ahlaki kaabiliyetleride sosyal çevrede tutunmasını sağlar. ki bu da sosyolojik bir büyümedir.
Bu tür bir büyüme neticesinde hissetme, hissettiklerini tanımlama ve ruh hali dediğimiz tarifi ve bir başkasına doğru ifade edilebilinmesi zor olan gelişme meydana gelir.
Bir şeyi düzensiz olarak ikiye bölerseniz birisi diğerinden küçük olurken aslında o şey bölünme neticesinde en büyük boyutlarında kalmıştır. Yani başlangıçtaki tek şey artık iki farklı ölçüde iki ayrı şeydir. Bununla berber küçük kalan parça büyük parça için eksilen bir değerken aslında büyük parçada küçüğün eksikliğidir.
Demekki, ikisi de tek başlarına değerlendirildiğinde bir bütünden kopmuş büyüklüklerdir.
Şiirde, hayat içerisinde küçülen ve her defasında kendinden birşeyler eksiltip yaşı büyürken küçülen bir insandan bahsetmek söz konusu değildir. Çünkü büyüyen yaş, hatayın getirdiği bi dolu saçmalıklarıda beraberinde getiriken, bu saçmalıklar neticesinde yavaş yavaş yenilmeler başlamıştır insanımızın hislerinde ve vazgeçmeler ile boyun eğmeler baş göstermiştir.
Bu mümkünmü peki?
Yenildiğini ve ezildiğini kabul eden bitirdiniz beni be diyen bir insanın, bu mısralarla beni bitirdiğiniz kırılma noktalarımı geride bıraktım büyürken birbir çıkarttım üzerimden dediğini algılıyorum ve küçülme değil savunmasız bir bütünden geriye kalan dayanıklı bir büyüklük görüyorum bu mısralarda.
KÜÇÜLÜRKEN BÜYÜYEN BİRİNİ YANİ.
Anasayfa 
Ptsi Şub. 19, 2007 3:00 pm
