LİMAN 'DAN

Herzaman bu günkü enerjinizin kalmayacağını hesaplayın, 30 yaşına kadar biriktirir insan, sonrasında kusar, unutmayın ki yemeyen kusamaz. Düşünsel enerji üst düzeyi zorladığında, uygulamayı yapacak enerjide kıtlık çekilebilirsiniz. Enerjinizi doğru kullanın, dostlar edinirken dikkat edin. Bazı dostlar vardır ve limanıdır insanların, yüklerini alıp yüklerini boşalttığı. Herzaman bu dostlara yelken açmaktan korkmayın. Yanılmalar da olacaktır elbet. Unutmayın ki yaşam deneme yanılma ile daha da özümsenir. birilerinin hata olarak değerlendirdiklerini, birileri başarı olarak değerlendirir. Siz çıktığınız yola inanın yeter. Unutmayın ki yollar birbiri ile uzar.

sevgili canllarr,

Limandaki yönetici kadro dışında limana gönderdiği mesaj sayısı 200 ü geçen üyelerimizi "onursal üye yapıyoruz"

ilk onursal üyemiz sevgili "taziko" olmuştu
ikinci onursal üyemiz sevgili "gezgin" oldu. paylaşımlarının devamı dileklerimizle.

herkese kolay gelsin.

HEPİMİZZZZ LİMANIZZZZZZ

Harun Antakyalı blogunda yazıyor. yazılarını okumak için :

http://www.netlarus.com/liman

Harun Antakyalı'nın blogdaki son yazısı.

gelen bir e-mail i sizlerle paylaşmak istedim.


Genis yürekli Dostlar

Su, kendine
sirdas ariyordu.Önce buluta verdi sirrini.

Agirgeldi sir buluta.Saganak saganak döktü suyun tüm sirlarini.

Sonra göle gitti su.Ona anlatti derdini.Bu arada bulut suyun sirrini yagmur yapip, dolu yapip, kar yapip savurdugu için ,zaman zaman tasiyordu göl ve suyun sirri iyice açiga çikiyordu.

Sonra nehre verdi su sirrini.Nehir aldi suyun sirrini çekti gitti.Dereye verdi.Dere biraz daha yavas olsada nehirden , oda götürdü suyun sirrini bir baska bilinmeze..

Çaglayanlar, selaleler,akarsular ..Hepsi kayboluyordu bir anda.

Sonra bir gün su takip etti dereyi.Dereye okyanusa kavusunca farketti su, bütün sirlarinin akarsularla, çaglayanlarla, irmaklarla. ..okyanusa tasindigini.

Karar verdi su.Sirrini okyanusa verecekti.

Öyle de yapti zaten.Tüm sirlarini okyanusa verdi.Artik suyun sirrini okyanustan baskasi bilmiyordu.Ne tasti okyanus, ne bir baskasina tasidi suyun sirrini, nede kurudu....

Geçen karsilastik suyla.Bir bardaktaydi. Suskundu.Çok ugrastim konusturamadim. Ben tam giderken ''

Dur !'' dedi su. Durdum!'' Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakin konusma! Tasiyamazlar , kaldiramazlar senin yükünü,canini yakarlar,utandirirlar....'' dedi.

Hep cevrende OKYANUS yürekli dostlarinin olmasi dilegimle

okyanus yürekli adam Harun Antakyalı ya da böyle bir e-mail gelir o da bizimle paylaşır tabi. Muthiş bir öykü bu

Işığın hiç sonmesin.

selam arkadaşlar,

uzun zaman oldu bişeyler yazmıyordum buraya. Bildiğiniz gibi iki yıldır hiçbir etkinlige katılmıyor ve sergi açmıyordum. Uzun bir çalışma dönemi geçirdim. 2008 de birçok etkinlikten haberdar edeceğim herkesi. Aslında Başladık bile şu an istanbulda "genişleyen daralan" sergisinde büyük bir tuvalim sergilenmekte. Daralan (istanbuldaki arkadaşlarımız için bir liman) sergi 2 ay süresince lüleci hendek cad. hocaali sk. no 12 kat 2 de sürüyor. özellikle nerede bu gençler diyen arkadaşlarıma duyurmak istiyorum bu sergiyi.

Mart ayı sonunda İzmirdeyim. 26 martta açılacak sergim bir ay sürecek (konak belediyesinin davetlisi olarak) izmirdeki arkadaşlara da ulaşma ve sarılma imkanı bulacağım. Ne demiştik Liman sanat paylaşımı kurarken "Biz sanal değiliz" sonra eklemişti liman kullanıcıları Hepimizzzzzzz Limanızzzz diye.

diyaloglar serisi için. sinemayı Barış bayraktar ile. Karikatür ü Kamil masaracı ile gerçekleştirmek üzere proğrama aldık.

Liman sanat paylaşımdaki paylaşımlarınız için hepinize teşekkür ediyor. Başarılarınızın devamını diliyorum.

Hepimize Kolay gelsin

Harun Antakyalı.

sanada kolay gelsin Harun Antakyalı, teşekkürler. Limanız bizzzzz... olmaya da devam edeceğiz.

wertsay demiş ki:

sanada kolay gelsin Harun Antakyalı, teşekkürler. Limanız bizzzzz... olmaya da devam edeceğiz.

teşekkürler wertsay... iyiki varsınız

genişleyen daralan sergisini kaçırmayın arkadaşlar istanbulda olanlar çok şanslısınız;) değerlendirin.
izmirli gençlik yokmu aramızda limancılar nerdesiniz uyanın gaflet uykusundan......

KABAK ÇEKİRDEKLERİ
İnsanın ortak kaderi doğum, ölüm ve o aradaki zaman, yaşam... Doğmak, ölmek isteğe bağlı değil... Ölmek, belki bazen.
Bize düşen, yaşamak. Koşullar ne olursa olsun yaşamak...
Ayakta kalmak...
Haydi sıyırttın, sıyırttın, hayatta kalabildin zar zor...
Uzun yaşamak, bir ayrıcalık. İyi, güzel...
Ama ayakta kalmak, kalabilmek. Ceza! Müthiş bir ceza!
İlkokuldaydım, birinci sınıfta. Hiç unutmadığım bir cezaya çarptırıldım. Karatahtanın önünde, sırtım sınıfa, yüzüm karatahtaya dönük, ders bitimine kadar kıpırdamadan ayakta durmak... Utanıyorum, midem bulanıyor. Ölmek istiyorum. Herkesten nefret ediyorum, herkes ölsün istiyorum. Sonra bir ara cebimdeki kabarıklığı hissediyorum: kabak çekirdeklerim! Bir kuruşluk kabak çekirdeği almıştım, bir tane bile yemedim. Mahmut'la (Benden bir buçuk yaş büyük ağabeyim; üçüncü sınıfa gidiyor) eve giderken yiyecektik. Evimiz taa tepede, Abidin Paşa Köşkü'nün orada.
Bahardı... Bademler açmış, tepeye giden toprak yol bomboş.
Ev yok pek. Apartman hele hiç yok. Göz alabildiğine tarla. Papatyalar, gelincikler. Haydi be sen de!.. Ne diye ölecekmişim... Mati'ciğimle güzelim dağ yolunda çekirdek yiyerek, konuşa gülüşe eve gitmek varken!
Şimdi dönüp geriye baktığımda, hep çekirdek misali umutlar peşinde ayakta kalabildiğimi görüyorum.
Öleceğimi bile bile bir çekirdek uğruna bu kadar çaba, çırpınma! Değer mi?
Birşey yap.
Met'i anımsıyorum, Sevgili Aziz Nesin'i...
İçim ısınıyor yeniden.
Kalk hadi diyorum, durma koş, birşeyler yap. Yaşa...
Dur diyorlar bir yandan da, koşma...


Yeter, dinlen artık. Koşma...
Öl artık! Ama çekirdeklerim bitmedi ki daha...
Yazar: Yıldız Kenter

güzel paylaşım... tşkler.

arkadaşlar bildiğiniz gibi youtube tüm ülke genelinde engellendi limandaki videoların çoğu da youtube den olduğu için izlenememekte.. bu konuda elimizden birşey gelmiyor ne yazık ki.. ülke yönetimi adına tüm liman kullanıcılarından özür diliyoruzzzzz.

Uzun zamandır birşeyler yazalım diye düşünüyorduk sizlere :

hepimizzzz limanız diyerek başlıyoruz arkadaşlar...( bu sloganı ilk biz kullandık sonrasında çokk farklı alanlarda kullanıldı)

Bu forum kurulurken bu kadar çoğalabileceğimizi belkide kestiremiyorduk.. sadece ve sadece Harun Antakyalı nın atölyesinde toplanan ve oraya Limanımız diyen bir kaç gençtik bizler. Harun Antakyalının birleştiriciliği LiMaN da vucut buldu,
Harun abi de LiMaN nickini kullanıyor artık. bilmeyenlerin bilgisine...

LiMaN sanat paylaşım kaç kişi bir araya gelebilirizle doğdu.. Yüreği geniş bir adamın çevresinde toplandık, iyi de ettik..herkes o kadar çok dolu imiş ki binlerce mesaj yazıp konu açtık... Forumumuzu sanatçılar, galericiler, yayıncılar devamlı sessiz sedasız takip etti ve hala da etmekteler..

bu platformda işlerinizi, bilgilerinizi paylaşmaktan çekinmeyin.. Antakyalının dediği gibi paylaşarak çoğalalımmmmm.

herkese kolay gelsin

LiMaN

millet tatilde gevşiyo gibi arkadaşlar. Şaka tatil notlarınızı bekliyoruz

Tatiiiilll ruhumu dinlendirdiğim yere gittim, kendime geldim, çoğu gencin tatil için hareketli yerlere gittiğini biliyoruz gençlere tavsiyem bakir kalmış, doğanın, denizin ve huzurun olduğu kendinizi keşfedeceğiniz yerleri es geçmeyin...

Tekrar merhabalar. uzun süredir buraya bişeler yazamadım. Bakıyorum ki LiMaN ilk günkü heyecenı ile yük alıp yük verenlerle hala şen. Bu paylaşımı yaratan dostların adını teker teker yazmayacağım çünkü hepimizzzzz limanızzz. artık daha sık aranızdayım arkadaşlar. herkesi seviyorum hepinize kolay gelsin

sevgiyle
Harun ANTAKYALI

Her insan kendine edindikleriyle ve hedefleriyle yaşar. Herkesin hedefi farklı gibi görünse de, Bu hedefler ilki koşullan kulvardan sonra tek kulvarda devam ederler.
Ben Hedefe ulaşmak için basamaklar çıkmaya gerek varmı diye düşünürüm hep, Hedef yukarıda olduğu kadar aşağıdadır da.
Bir insanın kendini fark etmesi hedefini belirler. İşte bu nedenle ben hedeflerimizin tamamen içimizde olduğuna inanırım.
Doğru yerde doğru zamanda bulunmak kadar, birlikte yol alacakların yolların kesişmesine de inanananlardanım.
Bu yüzden "aynı cins kuşlar birlikte uçarlar" sözü hayata bakış açım içerisinde doğrulanır durur.
Hepimiz bir yolculuk içinde olduğumuzu ve bu yolculuğun birgün biyolojik olarak biteceğini bilen canlılarız.
İçinde bulunduğumuz yolculuğun farklı şekillerde devam edeceğine de inanırız, inandırılırız.

Bildiğimiz üzere; insan yaşam ile ölüm arasında kazanımlar ve edinimler sayesinde bir konuda uzmanlaşır.
Duygusal anlamdaki edinimler, yetiştirilme tarzımızın, ebeveylerimizin bizlere kattığı öğretiler doğrultusundadır. Çünkü insanın yetişmesinde sosyal çevre önemli bir faktördür bunu hepimiz biliyoruz...
sosyalleşemeyen insanlar kulakdan dolmalara, efsanelere ve hurafelere inanır dururlar. (bu yüzden her konuda kolay kandırılırlar)

Zihinsel engelli çocuklarımız ile yaptığım çalışmalar sonucunda gördüm ki Pırıl pırıl gençlere sahibiz.
Bu pırıl pırıl gençler kıskanılacak düzeydeki birikimleri ve tazecik merak çoşkularıyla atölyeme gelip ben de birşeylerin ucundan tutmak istiyorum Harun Abi diyerek atölyemin enrjisine enerji katmaya devam ediyorlar.
Doğrusunu söylemek gerekirse bu projeye sahip çıkan gençler unumu eleyip de eleğimi duvara asmaya hazırlanırken, -eleğimi daha duvara asmadan elimi tuttular- yalnız olmadığımızı/olmadığımı duyumsattılar bana.

Sayelerinde gücüme güç kattığım Bu çocukları yetiştiren ebeveynlere, öğretmenlere ve bulundukları sosyal çevreye buradan teşekkür etmek istedim, Hele, hele gezegenimizin içinde bulunduğu bu ortamda... İLAÇ GİBİ GELDİ.
Bu yeni bir kesişmeydi, herşey bir workshop çalışmasının peşini bırakmamaya çalışmamdan doğdu ve Her gün ÇOĞALIYORUZ.
Bizlere verilen Bilim ve Sanat bayrağını bizlerden alıp taşıyacak Pırıl pırıl gençlerimize Buradan Selamlar gönderiyorum.
Anne ve babaları başta olmak üzere onları yetiştiren tüm insanların ELLERİNDEN ÖPÜYORUM.

saygılarımla
Harun ANTAKYALI
Haziran 2009 Ank.

Engel mi O da Ne? Engel TANIMIYORUZ!!!!